- شهوت پرست
آنکه مطیع خواهش نفس باشد، ویژگی کسی که همواره آزمند مجامعت است
معنی شهوت پرست - جستجوی لغت در جدول جو
- شهوت پرست (اِ رَ / رِ)
هواپرست. (آنندراج). ابن فرجه. (یادداشت مؤلف). پیرو شهوات نفسانی:
گنهکار و خودرای و شهوت پرست
بغفلت شب و روز مخمور و مست.
سعدی.
مشو تابع نفس شهوت پرست
که هر ساعتش قبله ای دیگر است.
سعدی.
چو مرد سماع است شهوت پرست
به آواز خوش خفته خیزد نه مست.
سعدی
گنهکار و خودرای و شهوت پرست
بغفلت شب و روز مخمور و مست.
سعدی.
مشو تابع نفس شهوت پرست
که هر ساعتش قبله ای دیگر است.
سعدی.
چو مرد سماع است شهوت پرست
به آواز خوش خفته خیزد نه مست.
سعدی
- شهوت پرست
هوا پرست، پیرو شهوات نفسانی
- شهوت پرست
بوالهوس، پرشهوت، حشری، شهوانی
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(شَهَْ وَ پَرْ وَ)
لغت نامه دهخدا
شهوت پرورده. که تربیت شهوانی داشته باشد. که پرورندۀ شهوات باشد:
چون هما اندک خور و کم شهوتم دانند و من
چون خروس دانه چین زانی و شهوت پرورم.
خاقانی
چون هما اندک خور و کم شهوتم دانند و من
چون خروس دانه چین زانی و شهوت پرورم.
خاقانی
(پَ / پِ وَ کَ دَ / دِ)
لغت نامه دهخدا
علاقه مند بخلوت. مشتاق تنهایی و عزلت عبادت را:
به پیروزی عقل کوتاه دست
بخرسندی زهد خلوت پرست.
نظامی
به پیروزی عقل کوتاه دست
بخرسندی زهد خلوت پرست.
نظامی
(شَهَْ وَ پَ رَ)
لغت نامه دهخدا
پیروی از شهوت نفسانی:
نشاط هر دو در شهوت پرستی
به شیر مست ماند از شیرمستی.
نظامی.
چو دانست استاد کآن تیزهوش
به شهوت پرستی برآورد جوش.
نظامی
نشاط هر دو در شهوت پرستی
به شیر مست ماند از شیرمستی.
نظامی.
چو دانست استاد کآن تیزهوش
به شهوت پرستی برآورد جوش.
نظامی
بوالهوسی، هواپرستی
شهوت پرستی، شهوت، شهوت رانی
محروم اخلاق، شهوت انگیز
